بررسی رابطه بین ارتباطات سازمانی با مدیریت بحران در شرکت ملی صنایع مس ایران منطقه تهران

تعداد کمی از سازمان ها به لزوم آماده ساختن خود برای رویارویی با گستره وسیعی از بحرانهای احتمالی ، پی برده اند. به همین ترتیب برای مقابله با سلسله گسترده ای از بحران ها ، سازوکارهای لازم برای شناسایی علائم بحران را به وجود نیاورده اند. این عدم توجه باعث از بین رفتن بسیاری از سازمان ها شده است. بنابراین لازم است سازمان ها همواره خود را برای مواجهه با خطرات احتمالی آماده نمایند. لذا بهترین اقدام بکارگیری مدیریت بحران است. مدیریت بحران دارای جنبه های فراوانی است و مسائلی از قبیل فرهنگ سازمانی، ساختار، آموزش، تکنولوژی و... را دربر می گیرد. در این پژوهش به بررسی یکی از عناصر اصلی مدیریت بحران یعنی ارتباطات سازمانی پرداخته می شود.تحقیق حاضر به بررسی نقش ارتباطات اثربخش سازمانی در مدیریت بحران شرکت ملی صنایع مس ایران می پردازد و از آنجا که هر سازمانی در معرض بحران های گوناگونی قرار دارد و اینکه وظیفه این شرکت از اهمیت بسیار بالایی در زمینه صادرات غیر نفتی کشور برخوردار است و بی توجهی به برنامه هایی برای مقابله با بحران های احتمالی می تواند عواقب وخیمی را در زمینه پیشرفت صادرات غیر نفتی به دنبال داشته باشد، بنابراین بررسی نیازمندی های مدیریت بحران در این شرکت از اهمیت بالایی برخوردار است.این پژوهش بر اساس داده های جمع آوری شده در اوایل سال 1391 از نمونه ای متشکل از 91 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت ملی صنایع مس ایران در منطقه تهران، انجام شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ارائه انواع اطلاعات از جمله دسترسی به اطلاعات بهنگام، صحیح، مناسب، کامل و سریع و همچنین کانالهای ارتباطی و مدیریت بحران رابطه معنی داری وجود دارد ، اما بین شاخص بازخور و مدیریت بحران رابطه معنی داری وجود ندارد.